مطالبی جالب از فلسفه و منطق
فلسفه، منطق، اثبات وجود خدا، شکاکیت، جبرگرایی، اصل واقعیت مستقل از ذهن، جبر، عرفان، خطای حواس، جهان بینی، سعادت، اراده، ابهام،مطالبی جالب از فلسفه و منطق
فلسفه، منطق، اثبات وجود خدا، شکاکیت، جبرگرایی، اصل واقعیت مستقل از ذهن، جبر، عرفان، خطای حواس، جهان بینی، سعادت، اراده، ابهام،ابهام چیست؟
زجر های متفاوتی وجود دارند. مثلا یک نوع زجر با قرار دادن دست روی شعله ی آتش حس می شود؛ یک نوع زجر دیگر با شکست خوردن در یک بازی حس می شود؛ یک نوع زجر دیگر با ترس حس می شود.
اما نوع پیشرفته تری از زجر وجود دارد که فقط به افرادی که در کشف حقایق دنیا خورد می شوند، داده می شود و آن زجر ابهام است. کمتر کسی آن را درک می کند. اما برای درک عموم مردم دو مثال می زنم تا همگان بفهمند جویندگان راه حقیقت چه می کشند. هرچند بعد از آن اظهار بی تفاوتی کنند:
دلایل نوع عملکرد انسان
انسان معمولا چند دلیل برای انتخاب دارد:
1- معنوی: مسخره نکردن دیگران
2- درست بودن: محاسبه ی جواب درست
3- لذت: دزدی یا فساد جنسی
4- بیماری: آزار دادن دیگران و در نتیجه خود
5- فطرت: کمک کردن و مهر مادری
6- لذت ابدی: ؟
شناخت حضوری
شناخت حضوری:
بر اساس تصویر فوق شماره ها به این معانی هستند:
0- فرد (شخص)
1- شناخت حظوری
2- انتقال دهنده ی اطلاعات نسبتا درست و گاهی درست و اکثرا درست و غلط
3- انتقال دهنده ی اطلاعات کاملا درست
4- عالم ماده
5- عالم روح
اثبات وجود خدا به شکل غیر قابل شک از روش تجربی
نکاتی که باید توجه کنید.
1- این مطالب نظرات شخصی من است و مرا به عنوان یک نماینده دینی که دقیقا حرف خدا را می زند به حساب نیاورید. زیرا ممکن است من اشتباه کرده باشم.
2- ممکن است برای بعضی از افراد کم سن و سال یا بدون اطلاعات فلسفی، درک این متن مشکل باشد. برای این کار می توانند از دیگر افراد کمک بگیرند. چون من خودم هنوز وقت ندارم این متن را بیش از این ساده کنم.
3- این متن ممکن است کاستی هایی داشته باشد، زیرا به سرعت نوشته شده است. و همچنین ممکن است توالی مطالب مناسب نباشد. به هر حال سعی می کنم هرچه زودتر اصلاح کنم.
بحث ما اثبات وجود خدا به شکل غیر قابل شک است.
در ابتدا باید مفهوم اثبات را بررسی کنیم و ببینیم تا چه میزان دلایل را اثبات می گویند.
ابزارهای شناخت حقیقت و ویژگی های آنان
بالاتر از شهود (دعوت کننده به ؟ برای شناخت):
1- خوب:؟
2- بد:؟
شهود (دعوت کننده به عرفان برای شناخت):
1- خوب:؟
2- بد:؟
عقل (دعوت کننده به استدلال برای شناخت):
1- خوب: 2 بعلاوه ی 1 می شود 3 و هیچ کس نمی تواند مفهوم نتیجه را به طور درست به چیز دیگری تغییر دهد.
2- بد: بسیار کند و محدود و حتی نارس در درک مسائل اخلاقی و معنوی
آیا واقعا این اراده ی ماست که ما را کنترل می کند؟
از کجا معلوم ما اراده داشته باشیم؟ آیا الله نمی تواند کاری کند که ما خیال کنیم کاری را خودمان انجام داده ایم، ولی در واقع خود او انجام داده باشد؟ مثلا تو حس کنی که خودت انجام می دهی ولی در واقع تمامی اختیار از دیگری است و فقط تو حس می کنی که خودت هستی. یک نمونه ی عالی از این مطلب که دقیقا اختیار را رد می کند، کارهای قبیحی است که یک فرد در خواب انجام می دهد.
نوع اجرای عدالت الهی
اگر عدالت الهی این باشد که بین خوب و بد ما را قرار دهد، باید در حالت خوب و بد بدین صورت باشد:
1- بد: حداقل از 5 حس دریافتی تمامی فشارهای ممکن وارد شود و از عقل هم بیشترین فشار وارد شود.
مثال:
بینایی: از چشم وحشتناک ترین و ترسناک ترین و بدشکل ترین وقایع دیده شود (مرده)
بویایی: متعفن ترین بوهای ممکن بوییده شود (زباله)
شنوایی: گوش خراش ترین و منزجر کننده ترین صداها به گوش برسد (کشیدن آهن روی موزاییک)
چشایی: بدمزه ترین چیزها خورده شود (روغن خالی، شیرابه)
لامسه: بیشترین سوزش ها و فشارها و دردها حس شود (له شدن، سوختن، شکستگی)
عقل: مشکل ترین مسائل حل شود. (حساب کردن 947 به توان 538)
همچنین احساسات دیگر که مشخص نیست به کدام حس مربوط اند (خشم، ترس)